Tuesday, November 13, 2007 ++
Masaya ako ngayon, kasi nagcapping ceremony naman. o cge, may pinning pala, para sa lalake.
Sobrang kakaiba ng feeling. Parang may mabigat na sa ulo mo.
Masaya din ako, kasi di alam ng tatay ko na may event na ganito. Gusto ko kasi na nanay ko mag-attend naman. May graduation pa naman kasi, dun na lang si dadi.
Nung kagabihan pa nga, naiiyak ako, kasi feel ko sobrang dati pag may mga ganito sila ate, todo sa bahay pa lang nagpapaayos na, then si mama talaga umaattend.
Eh ngayon,, haha,, basta.
Then, ung nanay ko lang pupunta, sa tatlong ate ko, wala siyang makasama. Ung kaclose kong pinsan naman nasa probinsya pa, may inaasikaso pa kasi.
Mga 10 na nung nagkita kami ng nanay ko sa parlor, binilhan ko pa siya food muna.
Then, ayun, nagpaayos pa kami. Sabi ng baklush ke mama "Kamukha niya si annabelle rama!"
Haha, kalurkey! Eh hiniritan ko pa si mama, sabi ko "Edi, ako ung anak niyo, si ropa!"
haha. kaso humirit din siya "Onga anak, kamukha mo na si ruffa, kaso kasing katawan mo si richard."
AY wow. Haha. Ganyan kakulit nanay ko. Then after pa ng ceremony, sabi niya. "Kiskisin mo lampara mo! Para lumabas na ung genie!"
Pasaway diba?
Ang saklap nga pala. Wala akong dalang camera, ung phone ni mama na maganda ung cam, wala ng batt.
O kay saklap. Pero natutunan ko sa aking mga kaibigan, dumikit na lang tayo sa mga may cam, para if ever nagyaya sila ng pic, eh nasa radar ka nila, at mahihila ka na rin.
Ok lang sa akin kung sa the pit lang ako pinakain ng nanay ko. [Kasi nagugutom na talaga siya, at di na siya makapaghintay na makapunta kami sa Alabang].
Masaya pa rin ako. Sobra ilang beses ko kiniss si mama, nagtthank you ako.
Kasi siya talaga ung alam ko na ayaw niya ako magnursing kasi ayaw na niya ako mahirapan pero sinuportahan pa rin niya ako.[di tulad ni dadi na iniisip niya na nakakahiya daw ako, bakit nursing.
Oo nga pala. Bago ako umalis.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Baka may nagcapping and pinning ceremony din dyan. Experience ko lang 'to. Baka angkinin sinuman na naman.
I'm a selfish blogger, I blog for myself and the things na makakaisip ako ng parang kapareho dun na experience ko.
Teritoryo ko 'to. Blog ko 'to. Anuman ang nandito, iyon ang experience ko. Malay mo ba kung nag-usap kami nung gusto ko dati? At malay mo ba na nasakto lang sa problem mo.
For me lang naman, if you have a problem, it does not mean na ang mundo ay umiikot na sa iyo at sa problema mo, di rin ibig sabihin, lahat ng tao, ikaw ang pinag-uusapan at lahat ng reaksyon nila ay patungkol sa'yo.
It's not always about you.
Nabad trip lang talaga ako.
Sabi mo pa, "sa iniisip namin" eh blog ko nga 'to, ako lang mag-isa 'to, di naman ako puppet.
Inassume mo kasi kaagad na ikaw yun, kaninang umaga tinxt mo ko kung online ako.
Sana you message me first, since nagtext ka na rin naman, tinanung mo muna ako, kung anu tinutukoy ko sa blog ko. Eh nung ceremony, napaka-buddy buddy ko pa.
O sige, maflatter na lang ako kungware na naapektuhan ka todo sa sinulat ko.
FYI lang, I was thinking of myself before when I was writing that, binabalikan ko ang dating ako.
Grabe, I feel so irritated defending myself, kasi feeling ko I don't have to explain myself naman talaga,but since i think of you as my friend naman talaga [O, baka nag-aassume din ako na friends tayo?!] kaya ayoko ng feeling na iniisip mong ganun ung sinasabi ko. Gosh.
o baka mag-assume ka na naman inaaway kita, ineexplain ko lang.
Assumer.
Labels: assumer, capping, friends, happy
Site Information ++
Best viewed: Mozilla Firefox. COmpatible with: Netscape, IE5+, Firefox.
No Javascript.